BRANDEN  2009-2010 - Wajdi Mouawad - Regie: Alize Zandwijk

Na zich jarenlang in stilzwijgen te hebben gehuld sterft Nawal Marwan. In haar nalatenschap vraagt zij haar kinderen, Jeanne en Simon (een rol van Gouden Kalf winnaar Nasrdin Dchar), op zoek te gaan naar hun dood gewaande vader en hun broer, van wiens bestaan ze eerder niet wisten. Met tegenzin beginnen Jeanne en Simon aan deze reis die hen voert naar hun eigen wortels, naar een land in oorlog in het Midden-Oosten. Heden en verleden lopen in de voorstelling door elkaar heen. We volgen twee parallelle zoektochten: die van Nawal Marwan naar de zoon die ze bij zijn geboorte heeft moeten afstaan, en die van haar tweelingkinderen naar hun vader en broer. Langzaam maar zeker wordt hen allemaal een meedogenloze waarheid onthuld.

Branden is een reis naar het inferno van onze tijd. Het laat de oneindige spiraal zien van geweld en tegengeweld, van moord en doodslag. Ondanks dit alles strijdt Nawal voor het doorbreken van de cyclus van haat en vergelding, en blijft ze, al moet ze er voor zwijgen, kiezen voor de liefde.

Denk na, Sawda! Jij bent het slachtoffer en jij gaat iedereen doden die op je weg komt, dus jij zult de beul zijn, en daarna zul je op jouw beurt het slachtoffer zijn! Jij kunt zingen, Sawda, jij kunt zingen!

In Branden zijn geschiedenis en persoonlijke biografie op ingenieuze wijze met elkaar verbonden. Het stuk laat de oorlog zien als een zinloze keten van wraak en vergelding en stelt de vraag van alle oorlogen: is het in een onmenselijke situatie mogelijk je menselijk te blijven gedragen?

We hebben allebei dezelfde geboortegrond, dezelfde taal, dezelfde geschiedenis, en iedere geboortegrond, iedere taal, iedere geschiedenis is verantwoordelijk voor zijn volk, en ieder volk is verantwoordelijk voor zijn verraders en zijn helden. Verantwoordelijk voor zijn beulen en zijn slachtoffers, verantwoordelijk voor zijn overwinningen en zijn neerlagen.

Branden is het tweede en meest indringende deel van een vierluik van Wajdi Mouawad met als titel Het Bloed van de Beloften. Alle vier de stukken gaan over het zoeken naar de wortels; over waar je vandaan komt en wie je ouders zijn. De personages in het vierluik gaan op zoek naar hun geschiedenis en die van hun ouders en worden geconfronteerd met de brandhaarden in de wereld, met oorlog en met geweld. De reis die deze personages maken is vaak een pijnlijke reis naar hun eigen verleden en dat van hun ouders, maar onvermijdelijk omdat je, zoals Mouawad zegt, je eigen geschiedenis moet kennen.