Schrijven
Schrijven is iets doen ontstaan wat er daarvoor nog niet was.
Is de meest pure, eigenzinnige vorm van iets maken. Als je schrijft,is dat helemaal uit je eigen brein.
Ik schreef eigenlijk altijd al, dagboeken, scènetjes eigenlijk van alles.
Pas de laatste tijd ben ik het schrijven serieuzer gaan aanpakken.
Ik schreef drie theatersolo’s en een toneelstuk voor twee: Laatste Paar Dagen. Samen met Naomi van der Linden schreef ik Krassen op de Huid. Ik was een tijdje columniste bij maandblad Moesson. Op dit moment schrijf ik aan diverse plannen voor zowel toneel als film.
De Sunhsine Show
“De Sunshine Show” is mijn eerste officiële toneelstuk.
Daarnaast schrijf ik maandelijks vanaf de zomer 2012 columns voor ‘Moesson’, het Indisch maandblad sinds 1956. Tevens ben ik te volgen op mijn blog. 
A man came naar mij toe, he stared at the sky en zegt tegen mij: “Hey you! You know Wubbo Ockels? He has been there, he went to the moon.” And I said: “No, impossible! Only God can go to moon”.
Op een mooie Pinksterdag
Op een mooie Pinksterdag is een ode aan hen die hun leven weer moeten oppakken na een immens verlies. Een man vertelt het verhaal van een stormachtige relatie en het noodlot dat hem trof. Hij trekt zijn sportschoenen aan en probeert letterlijk van alles weg te lopen. Maar door te rennen gaat hij weer ademen en wordt hij terug het leven in gedwongen.
Esther Scheldwacht is bij het schrijven aan deze solo gefascineerd en geïnspireerd door groot kleinmenselijk leed. Thema’s als eenzaamheid, authenticiteit en menselijke veerkracht komen – net als in De Sunshine Show – terug in dit verhaal. Maar waar De Sunshine Show zich grotendeels afspeelt in een wereld die ver van ons weg ligt, speelt Op een mooie Pinksterdag dicht bij huis.
Laatste paar dagen
Een toneelstuk voor een man, een vrouw en een teckel.
Een verhaal over een ontmoeting.
Over liefde die heel plotseling toeslaat.
Over een leven dat eindigt en een leven dat begint.
Helga Maria Baumgarten
Helga is verzorgster in een psychiatrische kliniek. Zij heeft een geheim, waar ze met niemand over praat. Als dochter van Chinese acrobaten werd ze verkocht aan een Duitse circusfamilie. Na een turbulente jeugd wordt ze gedwongen het circus te verlaten
Krassen op de huid
Esther Scheldwacht en Naomi van der Linden maakten voor Theater Na de Dam een voorstelling naar aanleiding van het boek Kinderen van zwarte bevrijders van Mieke Kirkels. En dat gaat ook over wat er verder gebeurt na de feestelijke bevrijding. Immers, de vaders raakten uit het zicht, de vrouwen moesten zich weer voegen in het dagelijkse Limburgse leven waarin het meer dan gemiddelde pigment in de huid van een kind vragen opriep. Vragen waarop niet altijd een duidelijk antwoord kwam.
